‘I’m still here’ is een belangrijk historisch document gebaseerd op de memoires van Marcelo Rubens Paiva. De film vertelt het waargebeurde verhaal van de verdwijning van zijn vader, voormalig congreslid Rubens Paiva, tijdens de Braziliaanse militaire dictatuur in de jaren zeventig. De levens van Rubens Paiva’s echtgenote Eunice en hun vijf kinderen veranderen na de verdwijning abrupt, en voorgoed. Eunice wordt gevangen genomen en onder druk gezet door het regime om haar vrienden en familie te verraden. Als ze twaalf dagen later wordt vrijgelaten, zet ze alles op alles om zich af te zetten tegen het corrupte regime en te strijden voor de rechten van duizenden verdwenen, onschuldige burgers en hun families. In 2025 won ‘I’m still here’ een Oscar voor de beste niet-Engelstalige film.